Tradwives
Onschuldige gimmick, of moeten we het echt even serieus hebben met elkaar over de jonge vrouwen in bloementjes jurk die zich onderwerpen aan de man?
We moeten het nog even hebben over de trend ‘tradwives’. Ik heb er al meerdere malen wat woorden aan gewijd in mijn nieuwsbrieven, allen onschuldig en met name ter aanmoediging van ‘doe lekker wat je zelf wilt.’ De oorspong van de tradwife trend is echter minder onschuldig. En het enthousiasme rondom de beweging uiterst interessant en een onderzoek waardig. Ik duik dieper in de tradwife trend, en deel vervolgens waarom ik denk dat deze bizarre movement elementen bevat die velen zullen aanspreken.
Hoe het begon…
De trend is al tijden gaande aan de andere kant van de oceaan, maar zoals trends vrijwel altijd gaan: eerst de States, dan de UK, en dan worden wij in Nederland en de rest van Europa wakker.
Afijn. De "tradwife" trend, die staat voor traditional wife of, in het Nederlands, traditionele huisvrouw, is een beweging waarbij vrouwen traditionele rolpatronen omarmen, zoals we zagen in de jaren ‘50. Deze trend is vooral populair in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk en wordt gekenmerkt door vrouwen die huisvrouw worden, hun carrières vaarwel zeggen en zich volledig richten op het huishouden en het welbevinden van hun mannelijke evenknie. De beweging heeft aandacht gekregen op sociale media, met name op platforms als TikTok, waar de hashtag #tradwife meer dan 187 miljoen views heeft verzameld. Vele, met name jonge, witte vrouwen, gekleed in bloementjes jurken, laten zien hoe je een echte, goede huisvrouw kan zijn.
De vrouwelijke aanhangers van de trend halen uit naar de hustle culture, de girlboss vibes, waar vrouwen hard werken, carrière maken en eigen bedrijven starten. Ze vinden dat echte voldoening en veiligheid behaald kan worden als je je onderwerpt aan de man.
Een bekend gezicht in de traditionele huisvrouw space is de Britse blogger Alena Kate Pettitt. Op haar blog, the darling academy, schrijft ze dat een vrouw anno nu vooral een eigen keuze heeft, en dat ze gelijk is aan haar man. Ze staat niet onder haar man, maar naast hem, onder zijn vleugel, waar hij haar beschermt. Ze stelt dat de tradwife vooral de ‘distasteful’ onderdelen van het feminisme verwerpt, zoals mannen haten, slachtofferschap en slogans zoals ‘de future is female.’ Ik heb een ander beeld bij feminisme, maar dit is haar visie.
Tegengeluid
Er is echter kritiek op de tradwife-beweging vanwege, onder andere, de associatie met extreem rechtse ideologieën. Sommige aanhangers van de beweging promoten expliciet een raciale agenda, waarbij witte vrouwen die #tradlife omarmen als cruciaal worden gezien voor het behoud van het "witte ras". Deze ideeën zijn verankerd in traditionele genderrollen en anti-feministische ideeën. De tradwife trend plaats vrouwen in een eenzijdige rol en maakt haar ondergeschikt aan haar man. Hij is degene die de financiën runt, die in een restaurant kiest wat er gegeten wordt en soms wordt er zelfs fysiek geweld goedgekeurd. In deze hoek vind je ook de anti-abortus aanhang. ‘Als vrouw heb je de rol je voort te planten en ben je hier voor instandhouding van een bepaald ras, verder heb je weinig te zeggen’ lijkt het credo.
De term tradwife komt uit de extreemrechtse kringen, maar de achterliggende gedachte - thuisblijvende vrouwen die hun carrière opgeven en zorgen voor het huishouden en de kinderen - krijgt veel aanhang.
Die aanhang leidt tot de kritische noot in relatie tot het feminisme: vrouwen hebben jaren gevochten voor gelijke kansen en hebben eindelijk alle deuren weten te openen naar een bloeiende carrière, blijven ze thuis. Toch zijn er ook feministen die het recht van vrouwen om een tradwife te zijn ondersteunen, waarbij de nadruk ligt op de keuzevrijheid van vrouwen. Want is echte keuzevrijheid en doen wat goed voelt niet een ultieme feministische daad?
In een interview met meerdere vrouwen die kiezen voor het tradwife bestaan, benoemen de vrouwen dat thuis er willen zijn, én een carrière willen maken, ze opbrak. Sinds ze gekozen hebben om zich volledig te focussen op de kinderen, het huishouden en de man, hebben ze het gevoel van controle terug en is stress geen langer een issue. De vraag die dan oppopt, is natuurlijk waarom zij op twee vlakken (werk en thuis) de ballen in de lucht hield, hielp haar man thuis ook?
Burn-outs
Want daar zit precies de reden dat zoveel vrouwen burn-outs ervaren en het gevoel hebben controle over hun leven te verliezen: we hebben enorm veel gewonnen en bereikt, en bovenop alles wat we al deden en moesten, moeten we nu óók nog eens carrière maken.
We rennen en vliegen ons een slag in de rondte. Blijven lachen. Nieuwste outfits aan. Haar een beetje leuk. Shit, de crèche belt, waarom bellen ze alweer mij? Wat zullen we eten vanavond? Overmorgen is er een sportdag op school, sport rugzak moet ingepakt en mee. Mijn moeder moet naar het ziekenhuis en heeft een lift nodig. Shit, hoe regel ik dat slim want precies dan moet ik een presentatie geven aan de nieuwe lichting werknemers. Waterpokken, wat, alweer?! Ik moet niet vergeten me aan te melden voor yoga donderdag avond, wel Vinyasa yoga, daar blijf je van in vorm. Oh, de buurkinderen geven een feestje over twee weken, niet vergeten een suprise te maken. Piep piep. Schoonmoeder appt. Of ze mee kan eten vanavond. Ja, tuurlijk. Oh shit, maar ze eet geen vlees, hè, dat is onhandig. Ach ik bedenk wel iets. Mijn leidinggevende belt. Ohja, tuurlijk, ik had haar die analyse beloofd. Hè, waar zit ik met mijn hoofd. Focus! FOCUS!
De keuzes die vrouwen maken die zich identificeren als tradwives zijn vaak persoonlijk. Ze zijn echter onlosmakelijk verbonden met de diepe crisis die vele vrouwen ervaren, van zowel werk als zorg onder het neoliberale kapitalisme.
Dat veel vrouwen onder druk staan is een feit, maar terugkeren naar een rol als traditionele huisvrouw is zorgelijk. Het grootste issue dat ik zie is financiële afhankelijkheid. 60% van de stellen blijft bij elkaar, de kans is groot, maar 40% van de stellen redt het niet. Sta je dan als vrouw, met misschien nog enkele jaren alimentatie maar verder een lange pauze van je werkende leven, een enorm pensioen gat en waarschijnlijk nog geen schijntje vermogen. Het alternatief is eerlijke afspraken maken met je partner. Bijvoorbeeld dat hij een extra pensioen- of spaarrekening opent, of, een hele gekke gedachte, dat we collectief én vooral in een relatie betere afspraken maken over de verdeling van zorgtaken. De meeste zorgtaken komen nog altijd bij vrouwen terecht, de druk is daarmee voor vrouwen hoger.
Als we willen streven naar onafhankelijkheid voor vrouwen, is het feitelijk gezien het beste dat een vrouw fulltime werkt. Maar in het leven gaat het niet enkel om de feiten, maar om persoonlijke levens waar emoties en behoeftes ook meespelen.
Kortom, de tradwife-beweging is een complexe en controversiële trend die zowel aanhang als kritiek ontvangt en die verbonden is met zowel traditionele genderrollen als extreemrechtse ideologieën.
Praat je mee in de comments?